Przeznaczenie nieruchomości na drogę wewnętrzną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

W toku procedury planistycznej prowadzonej przez Gminę, częstym problemem jest przeznaczenie części ich nieruchomości na drogi wewnętrzne.

Droga wewnętrzna w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Przeznaczenie części nieruchomości na drogi wewnętrzne może być zasadnym i pożądanym przez mieszańców Gminy rozstrzygnięciem, którzy są obejmowani nowym miejscowym planem, jednakże w większości przypadków rodzi to spore komplikacje w zagospodarowaniu takim gruntem i niewątpliwie wpływa na jego wartość.

W szczególności problem powstaje, jeżeli Gmina, niejako pod przykryciem zastosowania drogi wewnętrznej, właściwie wprowadza do miejscowego planu drogę publiczną – obsługującą znaczne obszary terenu.

Dlaczego Gmina woli przeznaczać nieruchomości na drogi wewnętrzne zamiast na drogi publiczne? Przede wszystkim z uwagi na kwestie pieniężne. Przeznaczenie bowiem nieruchomości na drogę wewnętrzną uniemożliwia „wymuszenie” na Gminie, aby przejęła taką nieruchomość na własność. W konsekwencji utrudnia dochodzenie związanych z tym roszczeń.

Podobnie zresztą wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 7 sierpnia 2019 r., sygn. akt II SA/Po 482/19, wskazując, że: „Wprowadzenie do planu miejscowego dróg wewnętrznych realizujących cele dróg publicznych stanowi zatem także próbę obejścia przepisów przyznających rekompensatę właścicielom gruntów za utratę prawa własności.”

Kwestionowanie drogi wewnętrznej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Powstaje zatem pytanie, czy istnieje efektywna droga walki z takim przeznaczeniem nieruchomości w ramach miejscowego planu. Należy pamiętać, że miejscowy plan, jak każdy akt prawa miejscowego, może być zaskarżony do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który oceni, czy Gmina, formułując konkretne rozwiązania planistycznie, nie przekroczyła swojego władztwa i tym samy nadmiernie nie naruszyła prawa własności.

W powołanej powyżej sprawie (II SA/Po 482/19), Sąd stwierdził, że Gmina przekroczyła granice władztwa planistycznego, wprowadzając do przedmiotowego planu miejscowego drogi wewnętrzne, które w istocie wykazują cechy charakterystyczne dla dróg publicznych. Sąd podkreślał, że takie działanie Gminy stanowi w istocie próbę przeniesienia obowiązku realizowania zadań publicznych odnośnie dróg, na właścicieli nieruchomości, na których miałaby być zlokalizowane wspomniane drogi.

Przeznaczenie nieruchomości na drogę wewnętrzną – pomoc prawna

W przypadku przeznaczenia nieruchomości na drogę wewnętrzną nie zawsze mieszkańcy stoją na przegranej pozycji. Istotna jest tutaj analiza treści miejscowego planu pod kątem możliwości jego zaskarżenia do właściwego sądu administracyjnego.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *